کاترینا کامپرانی، معماری از اهالی یونان، طراح و سازنده‌ی این «نا-راحت»ها، به اشیایی که روزانه، سربه‌هوا، از آن‌ها استفاده می‌کنیم، فکر می‌کند. این‌طور که پیداست دیدن این طراحی‌ها برخی را عصبانی و برخی را به خنده می‌اندازد. من هم هربار کارها را دیده‌ام کلی خندیده‌ام؛ به‌ویژه وقتی خودم یا دیگران را در حال استفاده از آن‌ها تصور می‌کنم. یک شورش و شوخی‌ای در این کارها هست که دوست‌شان دارم. علاوه بر این، تشویشی که این وسایل در نظم عمومی اشیاء می‌اندازند زیباست. هرکدام از این‌ها تعریف قاشق و چنگال و جام و جارو را آشوب و اغلب به تمامی از مفهومی که همیشه داشته‌اند، تهی می‌کنند تا به میل انسان به مصرف و به خدمت درآوردن همه چیز دهن‌کجی مبسوطی کرده باشند. آن‌ها به جای این‌که مشکلی را حل کنند، خود بدل به مشکل می‌شوند و به جای این‌که آدم را به هدفِ کار معطوف کنند به خودشان توجه می‌دهند: اگر می‌خواهی بهره‌ای از من ببری خودت را با من هماهنگ کن یا نقشی غیر از آن‌که همیشه توی کله‌ات کرده‌اند برای‌م در نظر بگیر.
بقیه‌ی «نا-راحت»ها را مي‌توانید اینجا ببینید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر